Historie

HV Langeveen is opgericht op 15 juli 1956, volgens de overlevering door de dames Rie van Os, Trees van de Aast en Toos Plegt. In de eerste jaren werd er elf-handbal gespeeld op het voetbalveld. Iedere zondag werd een veld met cirkels uitgezet met wit lint, dat na de wedstrijd direct weer werd verwijderd, omdat de voetbal het veld daarna weer nodig was. In de beginjaren bestond het tenue uit een geel shirt met een witte broekrok, geplooid van voren en tot op de knieën. De toenmalige Pastoor van Schaik keurde het tenue goed, nadat hem was uitgelegd hoe de broekrok er precies uitzag. Spelen in een korte broek kon toen namelijk absoluut niet, en nadat hem was uitgelegd dat zo’n geplooide broekrok toch wel vrouwelijk was en de lengte echt tot op de knieën verleende hij toestemming. Hij kon zelf prima in de gaten houden of z’n vrouwelijke handbalparochianen de afspraken wel netjes nakwamen, omdat hij telkens met zijn huishoudster Leentje Kip naar de wedstrijden kwam kijken.

In aanvang gebeurde het omkleden gewoon thuis, maar na verloop van tijd mochten de dames een klein keetje dat bij de voetbal dienst deed als kleedkamer gaan gebruiken. In die tijd werd de deur van de kleedkamer door de voetballers niet vergrendeld, maar speciaal voor de vrouwelijke gebruikers kwam er een knip op de deur. Bij de kleedkamer was een klein straaltje koud water, waarmee de dames zich wat konden wassen. Als er tijdens wedstrijden een regenbui naar beneden kwam werd door iedereen een regenkapje gedragen. Een wit regenkapje maakte dan ook deel uit van het vaste tenue van de dames en zat altijd in de zak van de broekrok. Voor slecht weer tijdens trainingen was er een perfecte binnenaccommodatie voorhanden, namelijk de café zaal van Berend en Annie Waaijer, het huidige café restaurant Waaijer.

De dames fietsten de eerste jaren bij uitwedstrijden naar alle tegenstanders toe, ook al was dat toen naar bijvoorbeeld Rijssen. Later werd er een busje gehuurd, eerst van Ten Cate uit Geesteren daarna een busje uit Tubbergen met chauffeur Jan Oude Hendriksman, Vleier Jan. De huur van dat busje was in die tijd natuurlijk veel geld en daarom werd er alleen gebruik van gemaakt tijdens de echt grotere afstanden. Dat er niet veel geld beschikbaar was werd ook wel duidelijk uit de periode dat de dames een tijdlang bij Ten Cate in Geesteren hun thuiswedstrijden gespeeld hebben. De dames liepen met hun fanatieke spel namelijk het voetbalveld in Langeveen kapot, en de voetbal wilde daar wat meer geld voor zien. Omdat de dames niet van plan waren dat te betalen  hebben ze twee jaar gratis gebruik gemaakt van een veld bij Ten Cate in Geesteren. Als echte Langevener is je dat natuurlijk een doorn in het oog, en na verloop van tijd kwam de voetbal op zijn schreden terug en bood de dames in ruil voor schoonmaak van de kleedkamers gratis gebruik van het voetbalveld aan.

Aan het eind van de jaren zestig, zo’n 10 jaar na de startdatum zat er een dip in het ledenaantal. Er waren niet voldoende seniorenleden om een damesteam in de lucht te houden en HV Langeveen bestond nog uit één juniorenteam. Onder leiding van een nieuw bestuur en met name Rieky Kleizen werd de vereniging nieuw leven ingeblazen. In een krantenartikel uit die tijd is te lezen, dat er toen naast de veldcompetitie ook werd deelgenomen aan de zaalcompetitie. In die tijd werd er voor het eerst een gemeentesubsidie ontvangen. Om dat alles een beetje in verhouding te zien: de contributie bedroeg toen een kwartje per week.

In 1972 werd voor het laatst elf-handbal op het voetbalveld gespeeld. Daarna kwam het 7-handbal op een veld ter grootte van een half voetbalveld. Bij gebrek aan een verhard handbalveld werden alle wedstrijden (dus uit en thuis) uit gespeeld werden.

In 1975 werd de parkeerplaats van de kerk uitgebreid en voorzien van een asfaltlaag. Een prachtig handbalveld was geboren, alleen de wedstrijden konden op zondagmorgen pas ingepland worden na 11.30 uur, als de hoogmis was afgelopen. Vele Langeveners zullen zich uit die tijd het fanatisme van Pastoor Jansen herinneren of er over gehoord hebben, die niet alleen met voetballende misdienaars op pad ging, maar ook langs het handbalveld een trouwe en fanatieke supporter was. Om de prestaties te bevorderen stelde hij soms ijsjes in het vooruitzicht, maar dan niet alleen voor Langeveen, maar ook voor de tegenstander.

Het tenue werd veranderd van een geel naar een paars shirt en de tijd, en misschien ook wel de Pastoor, was iets moderner want er mocht in een witte korte broek gespeeld worden. In de jaren zeventig werd het toenmalige bibliotheekgebouwtje aangekocht voor NLG 250 en omgebouwd tot kleedkamer. Daar konden de dames zich omkleden en een beetje wassen.

In 1981 werd in Langeveen een prachtig buitenveld aangelegd, een zgn. all weather baan. Tot op dat moment werd er alleen tennis gespeeld op all weather banen en HV Langeveen was de eerste vereniging die handbal ging spelen op een dergelijke baan. Men had zich lang moeten behelpen, maar nu was er ook iets goed. Het eerste jaar werd voor trainingen gebruik gemaakt van de kleedkamers van de voetbal en voor wedstrijden van de kleedkamers in De Gaarf. Met name het gebruik van de Gaarf bij het spelen van wedstrijden was erg onpraktisch, omdat deze niet bij het handbalveld gelegen was.

Met behulp van twee grote sponsoren, een grote gemeentesubsidie en (opnieuw) de inwoners van Langeveen kwam er een eigen kleedaccommodatie. Grote animator van dit alles was Leo Scholten en hij wist met de goede ondersteuning van het bestuur van die jaren de vereniging op te waarderen tot een volwaardige vereniging met een gezonde jeugdafdeling. In die jaren tachtig werden ook de huidige clubkleuren van HV Langeveen de zwarte broek en het oranje shirt ingevoerd: “zwarte broek en oranje trui, dat zijn de Langeveense lui!”

Vanaf de jaren tachtig heeft de handbalsport zich ontwikkeld tot een van oorsprong buitensport naar een binnensport. Gedurende het zaalseizoen van oktober tot april worden de jeugdtrainingen afgewerkt in De Gaarf en wordt er daarnaast getraind in sporthal De Ransuil in Geesteren. Vanwege het grote ruimtegebrek in o.a. deze sporthal in de gemeente Tubbergen, is de vereniging genoodzaakt haar trainingsheil ook in andere sporthallen in de omgeving te zoeken. Alle thuiswedstrijden van HV Langeveen worden in het zaalseizoen gespeeld in de sporthal in Geesteren. Van april tot oktober (of zolang het weer het redelijkerwijs toelaat) wordt voor trainingen en de jeugd-veldcompetitie volop van de buitenaccommodatie in Langeveen gebruik gemaakt.

HV Langeveen heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een gezonde, bloeiende vereniging met ca. 120 leden. De vereniging is niet alleen gezond op het gebied van teamsamenstelling en kadervorming, maar ook op het gebied van sfeer. Er wordt hobby bedreven in een plezierige ambiance, met veel onderling plezier, zowel op het handbalveld als daarbuiten.